بگذارید از شما سوالی بپرسم. آیا تا به حال فرصتی برای نواختن پیانو یا گیتار داشته‌اید؟ وقتی به طور تصادفی به کلیدها یا سیم‌ها ضربه می‌زنید چه اتفاقی می‌افتد؟ شرط می‌بندم چیزی تولید می‌شود که نمی‌توانید آن را موسیقی بنامید و گوش‌هایتان را آزار می‌دهد. در همین حال، مجموعه‌ای از آکوردهای مشابه که به درستی تنظیم شده‌اند، چیزی زیبا و معنادار ایجاد می‌کنند. مثال دیگر، یک اتاق کاملاً به‌هم‌ریخته است. پیدا کردن چیزی سخت است؛ عبور از آن دشوار است. در حالی که اتاق تمیز با وسایل به طور مناسب چیده شده، حس هماهنگی را به ارمغان می‌آورد و پیمایش در آن آسان است. مثال آخر بدن انسان است. ترکیب‌بندی آن، توانایی‌های عملکردی و زیبایی را تضمین می‌کند.

همین اصل برای همه هنرهای تجسمی از جمله عکاسی نیز صادق است. چیدمان مناسب عناصر، حس هماهنگی، حرکت، تنش – هر آنچه را که می‌خواهید – ایجاد می‌کند. ترکیب‌بندی هزار کلمه صحبت می‌کند، داستانی را روایت می‌کند، بیننده را تشویق می‌کند تا عکس شما را بررسی کند، در آن بماند. برای شکستن قوانین، ابتدا باید قوانین را بدانید. من ترجیح می‌دهم آنها را «توصیه» یا چیزی شبیه به آن بنامم تا قوانین، اما احمقانه به نظر می‌رسد و باعث سردرگمی می‌شود. می‌دانم، برخی افراد، به خصوص افراد خلاق، از همه «قوانین» متنفرند. هیچ قانونی به این صورت وجود ندارد، چیزهایی وجود دارند که به دلایل روانشناختی بهتر به نظر می‌رسند. این به شما کمک می‌کند تا عکس درست را بگیرید.

مفهوم و اصول ترکیب‌بندی:

قبل از اینکه عمیقاً به تکنیک‌ها بپردازیم، باید بفهمیم که ترکیب‌بندی عکاسی واقعاً چیست، چگونه ایجاد می‌شود، چه نکات کلیدی دارد، چگونه بر ادراک ما تأثیر می‌گذارد و چه قابلیت‌هایی دارد.

شکل قاب

بدیهی است که باید با شکل قاب شروع کنیم زیرا اولین چیزی است که بر عکس و درک کلی تأثیر می‌گذارد. از نظر تاریخی، شکل قاب مستطیل شکل است و من می‌خواهم بیشتر در مورد نسبت ابعاد صحبت کنم. رایج‌ترین نسبت ابعاد ۳:۲ است و از اندازه حسگر (و قبلاً اندازه اسلاید فیلم) ۳۶ در ۲۴ میلی‌متر ناشی می‌شود. دلیل افقی بودن قاب واضح است – این نحوه دیدن چیزها به دلیل موقعیت چشم‌ها است. من هیچ دلیل خوبی برای اندازه‌های دقیق ۳:۲ نمی‌دانم و ۴:۳ (کوتاه‌تر) طبیعی‌تر به نظر می‌رسد. من معتقدم که ۲:۳ می‌تواند به دلیل شکل بدن کشیده، نسبت بهتری برای پرتره‌ها باشد و این تنها دلیل معتبر برای آن است.

چالش برانگیزترین کادر برای عکاسی، کادر مربعی است. این کادر ذاتاً بسیار پایدار و بدون پویایی است. بنابراین، شما باید دلیل خوبی برای انتخاب کادر مربعی برای عکس خود داشته باشید. سوژه باید به خودی خود بسیار پایدار و بدون هیچ پویایی باشد. مثال خوب می‌تواند وجود الگوها یا چیزی متقارن باشد.